ေစတီေတြမွာ ၿဂိဳဟ္(၈)ခြင္ဘာ့ေၾကာင့္ထည့္ရသလဲ၊

 ေရႊစက္ေတာ္ေၿခေတာ္ရာသည္ ဘယ္ေစတီထဲပါသလဲ

   ေစတီေတြမွာၿဂိဳဟ္(၈)ခြင္ ဘာ့ေၾကာင့္ထည့္ရသလဲ

*ေနမင္းပရိတ္လမင္းပရိတ္ေခၚကံပြင့္လာဘ္ပြင့္ေအာင္သိဒၶိဆရာေတာ္၏
    ဓမၼစာစဥ္မွ---
* ေဒ၀တာမန္း၏ ေရႊစက္ေတာ္က ေၿခေတာ္ရာသည္ ေစတီ(၄)မ်ိဳးတြင္
ပါမပါ၊ေစတီပံုစံသတ္မွတ္ခ်က္ရွိမရွိ-မူလေစတီမ်ားတြင္ၿဂိဳဟ္(၈)ခြင္ပါမပါ၊
ေမးခြန္းႏွင့္၊   မေမဦးခင္ေမးထားတဲ့  ေစတီေတြမွာ ထားတဲ့ ၿဂိဳဟ္(၈)ခြင္
သည္ ေန့နံစဥ္အလိုက္မဟုတ္ပဲ  ဘယ္လိုေၾကာင့္ ထားပါလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္း
ႏွစ္ဦးလံုးရဲ့ေမးခြန္းသည္  ဆက္စပ္လ်ွက္ရွိသည့္အတြက္ ေပါင္း၍ေၿဖေပး
လိုက္ပါသည္။
*ေရႊစက္ေတာ္က အထက္စက္ေတာ္-ေအာက္စက္ေတာ္ေၿခေတာ္ရာသည္
ဗုဒၶဘာသာတိုင္း စိတ္၀င္တစား သြားေရာက္ဖူးေၿမွာ္တဲ့  ဘုရားပါပဲ၊ဓာတု-
ဓမၼဥဒိႆက-ပရိေဘာဂဟု ေစတီ(၄)မ်ိဳးရာတြင္-႒ာနဂါရ၀ ပ၀တၱိယာတိ
တႆဒီဃာ၀ါပိ--ပ-ပရိေဘာဂ ေစတိယ႒ာန မကာသိ။(မဟာ၀ံသဋီကာ)
ကိုေထာက္၍ ထိုေၿခေတာ္ရာေခၚ(ပဒေစတီ)သည္ ပရိေဘာဂ-ေစတီထဲမွာ
ပါသည္ဟု ဆံုးၿဖတ္ၾကပါသည္။
*မွတ္ခ်က္။ ၿမတ္စြာဘုရားေၿခေတာ္ရာသည္ ဘုရားရွင္က ထင္ေစဟုဆိုမွ
ေၿခေတာ္ရာတင္ပါသည္၊သို့မဟုတ္လွ်င္-မည့္သည့္အခါမွမထင္ပါ။ ထိုေၿခ
ေတာ္ရာသည္(၁၀၈)ကြက္ စက္လကၡဏာႏွင့္  ၿပည့္စံုလို့  ေၿခေတာ္ရာဟု
ဗုဒၶဘာသာမ်ားက မေခၚပဲ-စက္ေတာ္ရာဟု ေလးစားၾကည္ညိဳေသာအား
ၿဖင့္ေခၚဆိုၾကပါသည္။
*ေစတီတည္ထားၾကတဲ့အခါ ဘယ္လိုဘယ္ပုံစံ တည္ရမယ္လို့ က်မ္းဂန္
အေထာက္အထားေတာ့ ရွာမေတြ ့ပါဘူး၊ ဗုဒၶဘာသာကိုးကြယ္တဲ့ ႏိုင္ငံ
တိုင္းမွာ-ေစတီေတြပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ့တည္ထားၾကသလို ၿမန္မာၿပည္မွာလဲ
ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ့ တည္ထားၾကပါတယ္၊သို့ေသာ္လဲ သူ ့ႏိုင္ငံ သူ ့ဟန္ပန္နဲ ့
သူ ့ယဥ္ေက်းမွု ့ အႏုပညာနဲ ့ တည္ထားၾကပါတယ္၊ ေခတ္စနစ္ေၿပာင္း
လဲလာသလို့ ပန္းခ်ီ ပန္းပုပညာရပ္ေတြတိုးတက္လာၾကေတာ့ ေစတီပံုစံ
ေတြလဲ အဆင့္ဆင့္ေၿပာင္းလဲလာပါတယ္္၊ ခုေနာက္ပိုင္း-ၿမန္မာၿပည္မွာ
ေတာ့ ဗိသုကာပညာသေဘာအရ ေစတီမ်ားကိုသြယ္သြယ္လွ်လွ် အခ်ိဳး
အဆစ္က်က် တည္ၾကပါတယ္- ဒါလဲ အလြန္သဘာ၀က် ဖူးၿမင္ရသူတို ့
ပိုၿပီးၾကည္ႏူးေစတာေပါ့၊Proportionလို ့ေခၚတဲ့ အခ်ဳိးက်မွု ့ဟာ အရာ
ရာမွာ အေရးၾကီးပါတယ္၊ဟင္းခ်က္တာေတာင္ အခ်ိဳးညီမွ စားေကာင္း
ပါတယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ အခ်ိဳးညီေအာင္-  ေစတီတစ္ဆူတည္ရင္- အု႒္ၿမစ္၊
ဘိနပ္ေတာ္၊ပန္းတင္ခံု၊ပထမပစၥယံ၊ဒု-တ-ပစၥယံ၊ၾကာေမွာက္၊ေဖါင္းရစ္၊
ၾကာခံ၊ေခါင္းေလာင္း၊ေဖါင္းရစ္၊ သပိတ္ေမွာက္၊ေဖါင္းရစ္မ်ား၊ၾကာႏုပ္၊
ရြဲလံုး၊ၾကာလွန္၊ ငွက္ေၿပာဖူး၊ ထီးေတာ္ ဆိုၿပီး ၿမန္မာ့ဗိသုကာပညာရပ္
အခ်ိဳးအစားႏွင့္ အညီတည္ၾကပါတယ္။ ေစတီမ်ား  အဆင့္ဆင့္ေၿပာင္း
လာပံုကို ဗဟုသုတအၿဖစ္ စြယ္စံုက်မ္းလာပံုမ်ားႏွင့္ ေဖၚၿပေပးလိုက္ပါ
သည္။

 * ၿဂိဳဟ္ခြင္ ပါမပါဆိုတာ-မူလေစတီမ်ားကို ၾကည့္ၿခင္းအားၿဖင့္ သိႏိုင္
ပါသည္။
* ၿဂိဳဟ္ရွစ္ခြင္ဆိုတာ ေနာက္ပိုင္းမွေပၚလာတာပါ၊မုခ္ဦးေလးေတြလုပ္
ၿပီး၊ဘုရားဆင္းတုထည့္ ကိုးကြယ္မွုစတာကါး သိရိဓမၼာေသာကမင္းၾကီး
နတ္ရြာစံၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ ကိုးကြယ္မွု ့ စလာတယ္လို့သိရပါတယ္။
* ၿဂိဳဟ္(၈)ခြင္ထည့္တယ္ဆိုတာက ေလာကဓာတ္ပညာအရ(ေဗဒင္)
ဓာတ္အရလည္းေကာင္း၊ လူေတြရဲ့ စြဲလမ္းတတ္တဲ့သဘာ၀အရလည္း
ေကာင္း၊ တနည္း- ဘုရားပြင့္လာတယ္ဆိုတာ သတၱ၀ါတေတြရဲ့ အက်ိဳး
စီးပြားရဖို ့ မွီခိုအားထားဖို ့ဆိုေတာ့ ၿဂိဳဟ္ၾကီး(၉)လံုးမွာ ကိတ္ၿဂိဳဟ္ကို
ဘုရားၿဂိဳဟ္အေနနဲ ့အလယ္မွာထားၿပီး၊ဗုဒၶဟူးေန ့၊ေန ့(၁၂)ရီေနာက္
ပိုင္း (ရာဟု)သားသမီးလို ့ခြဲကာ-(၈)ရက္သားသမီးမ်ား ဘုရားကို မွိခို
အားထားတဲ့အေနနဲ ့ ေစတီရဲ့ေဘးနားမွာ ထားေပးထားပါတယ္၊ဘုရား
ေရာက္တဲ့အခါ မည္သူမဆို  ကိုယ့္ေမြးေန့ ေဒါင့္ကေလးရွာၿပီး ရွိခိုးရမွ
စိတ္ပိုၿပီးၾကည္ႏူးတယ္ ေစတနာသဒၶါပိုၿပီးတိုးပြား- ေက်နပ္မိၾကတယ္၊
ဒါ့ေၾကာင့္ၿဂိဳဟ္(၈)ခြင္ထားေပးၿခင္းၿဖစ္တယ္။
* ၿဂိဳဟ္(၈)ခြင္ ေန့နံ အစဥ္လိုက္မဟုတ္တာကား- အရပ္မ်က္ႏွာနဲ ့ ခြဲ
ၿပီးထားတာၿဖစ္တယ္၊ ဥပမာ ေနၿဂိဳဟ္လို ့ေခၚတဲ့ တနဂၤေႏြၿဂိဳဟ္သည္
ကမ႓ာဦးအစ အေရွ့ေၿမာင့္ေဒါင့္က ဦးစြာေပၚလာတယ္၊ မေရွးမေႏွာင္း
မွာ-အေရွ့ေတာင္က-အဂၤါ-အေနာက္ေတာင္ေဒါင့္က-စေန-အေနာက္
ေၿမာင့္ေဒါင့္က-ရာဟု၊ဒါကို-ေဗဒင္အရ-ေဒါင့္ၾကတဲ့အရပ္ၿဖစ္လို ့(ပါပ)
ေနာက္မၾကာခင္မွာ-လ-ေခၚ တနလၤာၿဂိဳဟ္ အေရွ့အရပ္က ထြက္လာ
တယ္၊  မေရွးမေႏွာင္းမွာပဲ  ေတာင္အရပ္က-ဗုဒၶဟူးၿဂိဳဟ္၊ အေနာက္
အရပ္က-ၾကာသာပေတးၿဂိဳဟ္၊  ေၿမာက္အရပ္က-ေသာၾကာၿဂိဳဟ္(၄)
လံုး ေပၚလာတယ္၊  ပြင့္လင္းၿမင္သာတဲ့  (တုရူ)အရပ္မွာ  စိုးမီုးၾကလို ့
သူတို ့ကို(ေသာမ) ၿဂိဳဟ္လို ့သတ္မွတ္တယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္-ေစတီေတြမွာ
သူ ့အရပ္ႏွင့္သူ  စီုးမိုးတဲ့ ၿဂိဳဟ္မ်ားကိုလိုက္ၿပီး   ၿဂိဳဟ္(၈)လံုးထားတဲ့
အတြက္(၈)ရက္သားသမီးအစဥ္မက်ၿဖစ္ေနတာပါ။
*   တနည္း-- -ပထ၀ီ-ေတေဇာ-အာေပါ-၀ါေယာ ဓာတ္သေဘာအရ
ေၿပာရလွ်င္ ပါပဓာတ္ၿခင္း၊  ေသာမ-ဓာတ္ၿခင္း  မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေန
ရမယ္၊ေဗဒင္အရ- ပထ၀ီကား-ဂေဗ႓ ေသာမ(ေၿမ)ဓာတ္  (ေန ့နံအရ
တနလၤာနဲ့ၾကာသာပေတး)ေစတိမွာေလ့လာၾကည့္လိုက္ သူတို့ကို မ်က္
ႏွာခ်င္းဆိုင္ထားတယ္၊   အာေပါကား-၀ံေသ ေသါမ(ေရ)ဓာတ္(ေန့နံ
အရ- ဗုဒၶဟူးႏွင့္  ေသာၾကာ)   ေတေဇာကား အေႏၱာ ပါပ (မီး)ဓာတ္
(ေန့နံအရ-တနဂၤေႏြႏွင့္ စေန)  ၀ါေယာကား စေရ ပါပ (ေလ)ဓာတ္
(ေန့နံအရ အဂၤါႏွင့္ ရာဟု) အဲဒီလို  ဓာတ္သေဘာအရလဲ ကိုက္ညီရန္
ေလာကဓာတ္ ပညာအရ တြဲထားလို ့   ေန့နံအစဥ္လိုက္ မၿဖစ္တာပါ။
(သူရိယသိဒၶံက်မ္း-ေဗဒ-ဓာတုေလာကိက်မ္း)မ်ားမွီ၍ေၿဖဆိုေပးလိုက္
ပါသည္။

Maoo Khin-၏ ေသာတပန္စသည္ ပုဂိၢဳလ္မ်ား အဓိပၸါယ္ အေမး--

      ေသာတပန္-သကဒါဂါမ္စသည္အဓိပၸါယ္

     Ma oo Khin ၏  ေသာတပန္(၃)မ်ိဳးႏွင့္  သကဒါဂါမ္-အနာဂါမ္-ရဟႏၲာ
တို့၏ အဓိပၸါယ္ကို သိပါရေစဟု ေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းကို ေၿဖၾကားေပလိုက္ပါ
တယ္။
 * (၁) ေသာတပန္ပုဂၢိဳလ္ဆိုတာ- ကိေလသာ(၁၀)ပါးထဲက ဒိ႒ိ ႏွင့္ ၀ိစိကိစၧာ
(၂)ပါးၿပဳတ္တာကို ေခၚတယ္၊၊ အဲဒီဒိ႒ိဟာ-ကိေလသာဆယ္ပါးထဲမွာ ရုန္ ့ရင္း
အၾကမ္းတမ္းဆံုးၿဖစ္သလို   ဒိ႒ိအေပါင္းတို့ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္-    ငါ-သူတစ္ပါး
ေယာက်္ား-မိန္းမစသည္ၿဖင့္စြဲေနတဲ့ (သကၠာယဒိ႒ိ)ရယ္၊ရတနာသံုးပါးအေပၚ
ယံုမွားမွု့၊အတိတ္ဘ၀-အနာဂတ္ဘ၀ေတြကို ယံုမွားမွု့၊အေၾကာင္းအက်ိဳး ပဋိစၥ
သမုတ္ပါတ္အေပၚယံုမွားတတ္တဲ့(၀ိစိကိစၧာ) ဒီႏွစ္ပါးကိုပယ္ႏိုင္တာပါပဲ။
     *ေသာတပန္ၿဖစ္ၿပီးသြားၿပီဆိုရင္- မၿဖစ္မီက အပါယ္က်ေစႏိုင္တဲ့ အကု
သိုလ္ေတြ ရွိေနရင္ေတာင္-အဒီအကုသိုလ္နဲ ့ အပါယ္မက်ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
                             ေသာတပန္(၃)မ်ိဳး
(၁) အလြန္ဆံုး(၇)ဘ၀ ပဋိသေႏၶ ေနရတဲ့  (သတၱကၡတၱဳပရမ) ေသာတပန္။
(၇)ဘ၀ ပဋိသေႏၶ ေနရတယ္ဆိုတာ- လူ့ၿပည္တစ္ခ်ိဳ့ နတ္ၿပည္ တစ္ခ်ိဳ့ ေရာ
လွ်က္ပဋိသေႏၶ ေနရၿပီး၊(၆)ဘ၀ေၿမာက္မွာ (သကဒါဂါမ္) သို့မဟုတ္(၇)ဘ၀
ေၿမာက္မွာ သကဒါဂါန္-အနာဂါမ္-ရဟႏၲာၿဖစ္သြားၿပီးနိဗၺာန္ေရာက္ၾကတယ္။
(၂) ႏွစ္ဘ၀ သံုးဘ၀  သို့မဟုတ္  (၂) ဘ၀မွ  (၆)ဘ၀အတြင္း   သင့္သလို
လူ့ၿပည္-နတ္ၿပည္ ေရာၿပီး ပဋိသေႏၶ ေနရတဲ့(ေကာလံေကာလေသာတပန္)
* ထိုေသာတပန္သည္- (၂)ဘ၀(၃)ဘ၀ သို့မဟုတ္အလြန္ဆံုး (၆)ဘ၀တြင္
   သကဒါဂါမ္-အနာဂါမ္-ရဟႏၲာၿဖစ္သြားတဲ့ ေသာတပန္ပုဂၢိဳလ္။
(၃)လူ့ၿပည္မွာ(၁)ၾကိမ္သာ ပဋိသေႏၶ ေနၿပီး-သကဒါဂါမ္ စသည္ၿဖစ္သြားတဲ့
    ဧကဗီဇ-ေသာတပန္ပုဂၢိဳလ္။
*  ဘာ့ေၾကာင့္(၃)မ်ိဳးကြဲရတာလဲဆိုေတာ့- သဒၶါ-ပညာ-ဣေၿႏၵ  စတဲ့ပါရမီ
ဓာတ္ခံ ညံ့တဲ့သူက(သတၱကၡတၱဳပရမ)ေသာတပန္။အလယ္အလတ္ရွိသူက
(ေကာလံေကာလေသာတပန္)  ထက္ၿမက္တဲ့သူက -ဧကဗီဇ ေသာတပန္။

*(၂) သကဒါဂါမ္ပုဂၢိဳလ္ဆိုတာ-- ကာမရာဂေခၚ(တဏွာ-ေလာဘ)ေဒါသ
       ေမာဟ-တရားမ်ားနည္းပါးသြားၿပီး (၁)ၾကိမ္သာ ပဋိသေႏၶ ေနရတဲ့
      ပုဂၢိဳလ္ကိုေခၚပါတယ္။

                              * သကဒါဂါမ္(၆)မ်ိဳး။

(၁) လူၿပည္မွာ သကဒါဂါန္ၿဖစ္ၿပီး၊ဤလူ့ဘ၀မွပင္-ဘ၀မၿခားပဲ အနာဂါမ္
     ရဟႏၲာၿဖစ္၍ ပရိနိဗၺာန္စံသြားသူ။
(၂) ဤလူ့ဘ၀မွပင္ သကဒါဂါမ္ၿဖစ္ၿပီး-ေသသည့္အခါ နတ္ၿပည္ေရာက္
     ကာ- ထိုနတ္ၿပည္၌ အနာဂါမ္-ရဟႏၲာၿဖစ္၍ ပရိနိဗၺာန္စံသြားသူ။
(၃) ထိုနတ္ၿပည္မွာသကဒါဂါမ္ၿဖစ္ၿပီး ထိုနတ္ၿပည္မွာ အနာဂါမ္-ရဟႏၲာ
     ၿဖစ္၍ ပရိနိဗၺာန္စံသြားသူ။
(၄) နတ္ၿပည္မွာ သကဒါဂါမ္ၿဖစ္ၿပီး တစ္ဖန္လူ့ၿပည္၌ ၿဖစ္ကာ အနာဂါမ္
     ရဟႏၲာၿဖစ္၍ ပရိနိဗၺာန္စံသြားသူ။
(၅) လူ့ၿပည္မွာ သကဒါဂါန္ၿဖစ္ၿပီး ေသသည့္အခါ နတ္ၿပည္ေရာက္၊ ထို
     နတ္ၿပည္မွ တစ္ဖန္  လူ့ၿပည္ေရာက္ကာ အနာဂါမ္-  ရဟႏၲာၿဖစ္၍
     ပရိနိဗၺာန္စံသြားသူ။
(၆) နတ္ၿပည္မွာ-သကဒါဂါမ္ၿဖစ္ၿပီး ေသသည့္အခါ  လူၿပည္ေရာက္၍
     ထိုလူ့ၿပည္မွ တစ္ဖန္နတ္ၿပည္ေရာက္ကာ အနာဂါမ္- ရဟႏၲာၿဖစ္ၿပီး
     ပရိနိဗၺာန္စံသြားသူ။
* သကိေဒ၀ ဣမံ ေလာကံ ဟုဆိုထားေသာေၾကာင့္၊ သကဒါဂါန္ၿဖစ္ၿပီး
   ဤလူ့ၿပည္သို့ (၁)ၾကိမ္ ပဋိသေႏၶ ေနကာ   အနာဂါန္- ရဟႏၲာၿဖစ္ၿပီး
   ပရိနိဗၺာန္စံသြားသူကိုဆိုလိုပါတယ္။
(၃) အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္ ဆိုသည္မွာ-ကာမရာဂေခၚ(တဏွာ-ေလာဘ)ႏွင့္
ေဒါသ တရားမ်ားကို အၾကြင္းမဲ့ ပယ္သတ္ႏိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကိုေခၚပါသည္။
ဤလူ့ၿပည္မွာ  ေနာက္တစ္ဖန္ ပဋိသေႏၶမေနေတာ့ပဲ-   ရဟႏၲာၿဖစ္ၿပီး
ပရိနိဗၺာန္စံသည္၊   တစ္ခ်ိဳ့ကား- ရူပ-အရူပဘံုသို့ ပဋိသေႏၶေန ၿဗဟၼာ
ဘ၀ၿဖင့္ ပရိနိဗၺာန္စံသည္။
(၄) ရဟႏၲာ ပုဂၢိဳလ္ဆိုသည္မွာ- ကိေလသာ(၁၀)ပါးလံုး အၾကြင္းမဲ့ ပယ္
သတ္ၿပီးေသာ ပုဂၢိဳလ္ကိုေခၚပါသည္။ ေနာက္ထပ္ ပဋိသေႏၶ မေနေတာ့
ပဲ ထိုဘ၀မွာပင္ ပရိနိဗၺာန္စံသြားပါသည္။
 *သၿဂိဳဟ္ဘာသာဋီကာက်မ္း ပုဂၢလေဘဒအဖြင့္ကို မွီၿငမ္း၍ ေၿဖဆိုေပး
    လိုက္ပါသည္။

စာသိမွ- ပညာသိၿဖစ္ၿပီး- ဘ၀ရဲ့လြတ္ေၿမာက္မွုကို ရွာေဖြႏိုင္ၾကပါေစ။

  "ကံပြင့္လာဘ္ပြင့္-ေအာင္သိဒၶိဆရာေတာ္-ဘဒၵႏၲသီလာစရ"

       သမၺဳေဒၶ ဂါထာ အေမးအေၿဖ၊

    * Ma yonwadi*၏ သမၺဳေဒၶ ဂါထာအဓိပၸါယ္ႏွင့္ ၄င္းဂါထာပါဘုရားမ်ား

ေထရ၀ါဒၿဖစ္မၿဖစ္စသည္ေမးခြန္းကို ၿပန္လည္ေၿဖၾကားေပးလိုက္ပါတယ္။

       သမၺဳေဒၶ အ႒၀ီသဥၥ၊ ဒြါဒသဥၥ သဟႆေက၊ 
       ပဥၥသတ သဟႆာနိ၊ နမာမိ သိရသာ မဟံ၊
       အပၸကာ ၀ါဠဳကာ ဂဂၤါ၊ အနႏၲာ နိဗၺဳတာ ဇိနာ၊
      ေတသံ ဓမၼဥၥၼ သံဃဥၥၼ၊ အာဒေရန နမာမဟံ၊
      နမကၠာရာ ႏုဘာေ၀န၊ ဟိတြာ သေဗၺ ဥပဒၵေ၀၊
      အေနကာ အႏၲရာယာပိ ၀ိနႆႏၲဳ အေသသေတာ။
*အဓိပၸါယ္ကား--(၅)သိန္း(၁)ေသာင္း(၂)ေထာင္(၂၈)ဆူပြင့္ေတာ္မူၾကကုန္
ေသာ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္တို့ကို ဘုရားတပည့္ေတာ္သည္  ရိုေသစြာ
ရွိခိုးပူေဇာ္ပါ၏အရွင္ဘုရား။  ဂဂၤါ၀ါဠဳ သဲဆူမကပြင့္ေတာ္မူၾကတဲ့ ဘုရားရွင္
ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္တို့ကိုလည္းေကာင္း၊ထိုဘုရားရွင္တု့ိေဟာၾကားေတာ္မူသည့္
တရားေတာ္ၿမတ္ကိုလည္းေကာင္း၊သံဃာေတာ္ၿမတ္ကိုလည္းေကာင္း၊ရိုေသ
ၿမတ္ႏိုးလက္စံုမိုး၍ ရွိခိုးပါ၏အရွင္ဘုရား၊ဤသို့ရွိခိုးရေသာကုသိုလ္ေစတနာ
ေၾကာင့္ ေဘးဥပဒ္အႏၲရာယ္ ရန္အသြယ္သြယ္တို့သည္ အၾကြင္းအက်န္မရွိ
ကင္းစင္ လြင့္ေပ်ာက္ပါေစသတည္း။
* ၄င္းဂါထာပါ (၅)သိန္း(၁)ေသာင္း(၂)ေထာင္(၂၈)ဆူ ဘုရားမ်ားက ငါတို့
ကိုးကြယ္ေနတဲ့ (ေဂါတမ) ၿမတ္စြာဘုရား ဘုရားၿဖစ္ဖို့ရန္ ဆုေတာင္းစဥ္က
ပြင့္ခဲ့တဲ့ဘုရားမ်ားၿဖစ္ပါတယ္။ 
          စိႏၲိတံ သတၱ သေခ်ၤယ်ံ၊ န၀-သေခ်ၤယ် ၀ါစကံ၊
          ကာယ၀ါစံ စတုခ်ာတံ၊ ဗုဒၶတၱံ သမုပါဂမိ။
(၁) ဘုရားၿဖစ္ဖို ့ရန္ စိတ္ထဲက ဆုေတာင္းခဲ့တာကာ--- (၇)သေခ်ၤ။
(၂)        ။           ႏုတ္ကဖြင့္ၿပီးဆုေတာင္းခဲ့တာကား-(၉)သေခ်ၤ။ 
(၃)        ။      ကိုယ္ေရာ ႏုတ္ပါ ပါရမီၿဖည့္ ခဲ့တာကား(၄)သေခ်ၤ။
                   စုစုေပါင္း(၂၀)သေခ်ၤ။  

(၁) ၇-သေခ်ၤမွာ- ၿဗဟၼေဒ၀-ဘုရားမွစ၍ ပြင့္သည့္ ဘုရားေပါင္းမွာ
     (၁)သိန္း(၂)ေသာင္း(၅)ေထာင္။
(၂) ၉-သေခ်ၤမွာ-   ေပါရာဏ သက် ေဂါတမ ဘုရားမွစ၍  ပြင့္သည့္
     ဘုရားေပါင္း-(၃)သိန္း(၈)ေသာင္း(၇)ေထာင္။(၇+၉=၁၆)သေခ်ၤ
     မွာ (၅)သိန္း(၁)ေသာင္း(၂)ေထာင္။
(၃) ေလးသေခ်ၤမွာ-တစွကၤရာဘုရားမွစ၍ နာရဒဘုရားအထိ(၁၂)ဆူ၊
    ကမ႓ာ-(၁) သိန္းမွာ-ပဒုမုတၱရ ဘုရားကစ၍ ေဂါတမဘုရားအထိ
   (၁၆)ဆူ၊ (၇+၉+၄=၂၀)သေခ်ၤႏွင့္ ကမ႓ာ(၁)သိန္းမွာ ဘုရားေပါင္း
   (၅)သိန္း(၁)ေသာင္း(၂)ေထာင္(၂၈)ဆူၿဖစ္ပါတယ္။
ထို ့အၿပင္ -ဂဂၤါ၀ါဠဳ သဲဆူမက ပြင့္ေတာ္မူၾကသည့္ ဘုရားလည္းရွိေသး 
သည္ဟု ဤဂါထာကား ဆိုထားပါသည္။(ေသာတတၳကီက်မ္း)အလို။
    ဤသမၺဳေဒၶ ဂါထာသည္ ဘုရားေဟာဂါထာမဟုတ္ပါ၊ သို့ေသာ္လည္း

ေရွးဆရာအဆက္ဆက္ က်မ္းဂန္တတ္ ဆရားၿမတ္မ်ား ေရးသား သီကုံး

ခဲ့တဲ့ ဘုရားရွိခိုးဂါထာ ၿဖစ္ပါတယ္၊  (ဗုဒၶဳပၸါေဒါ ဒုလႅေဘာ) ဘုရားအၿဖစ္

ရခဲတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါ ယ္ကို ေပၚလြင္ေစၿပီး၊ ဘုရားအေပၚ ၾကည္ညိဳသဒၶါ

အားေကာင္းေစရန္ သီကုံးထားတဲ့ ဂါထာၿဖစ္ပါတယ္။

    *၄င္း- ေသာတတၳကီက်မ္းသည္  သဂၤါယတနာတင္ က်မ္းထဲမွာ မပါလို့ 

ေထရ၀ါဒႏွင့္ မကိုက္ညီဘူးလို့ တစ္ခ်ိဳ့က ယူဆၾကေသာ္လည္း က်ီးသဲေလး

ထပ္ဆရာေတာ္ေရးခဲ့တဲ့ ဇိနတၳပကာသနီက်မ္းမွာ-(ဒီ-ေသာတတၳကီက်မ္း)

ကို စူဠဗုဒၶေဃာသ ေရးသားခဲ့သည္၊ ထိုဆရာေတာ္သည္   (အဘိဓမၼာအ႒

ကထာ)က်မ္းကို ေရးသားရန္ (မဟာဗုဒၶေဃာသ)မေထရ္ကို ေလွ်ာက္ထား

သည့္ သဂၤါယတနာတင္က်မ္း၀င္ဆရာေတာ္တစ္ပါးၿဖစ္သည့္အားေလွ်ာ္စြာ

သီလ၊သမာဓိ၊ပညာႏွင့္ ၿပည့္စံုတဲ့ က်မ္းဂန္တတ္ မေထရ္ၿမတ္လဲၿဖစ္တယ္၊

စသည့္ က်မ္းဂန္ အေထာက္အထား မ်ားစြာကိုးကားၿပီး   ထိုဂါထာမ်ားကို 

ေထရ၀ါဒအေနနဲ့ လက္ခံသင့္ပံုကို ရွင္းလင္းေရးသားထားပါတယ္။

   (အက်ယ္ေလ့လာလိုက ဇိနတၳပကာသနီက်မ္းအစပိုင္းမွာေလ့လာပါ)

မွတ္ခ်က္။။  က်မ္းဂန္တတ္ ဆရာၿမတ္တိုင္း က်မ္းေရးသားသည့္အခါ ဘုရား

ရွိခိုးဂါထာကို ကိုယ္ပိုင္ဟန္နဲ့ေရးသားပူေဇာ္ၿခင္းကိုေထာက္၍၄င္း၊ထိုသမၺဳေဒၶ 

ဂါထာသည္ ပြင့္ေတာ္မူၾကသည့္ဘုရားမ်ားကို ပူေဇာ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္၄င္း။
ေဂါတမၿမတ္စြာဘုရားသည္ ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါမ်ားအတြက္ ပါရမီေတြ အမ်ား
ၾကီး ၿဖည့္ခဲ့ရပါလားဟုသိေစတဲ့ဂါထာၿဖစ္လို ့ယံုယံုၾကညၾကည္္ၿဖင့္ ရြတ္ဖတ္
ပူေဇာ္ၾကပါဟု ေၿဖၾကားရင္း တိုက္တြန္းပါရေစ။
  * တည္ၾကည္တဲ့ စိတ္၊ ၾကည္လင္တဲ့ သဒၶါ၊ အသိဥာဏ္ပညာမ်ားနဲ့
    လြတ္ေၿမာက္ေအာင္ ၾကိဳးစားႏိုင္ၾကပါေစ။
   "ကံပြင့္လာဘ္ပြင့္ ေအာင္သိဒၶိဆရာေတာ္"

အိမ္ေထာင္ေဖာက္ၿပား-ငရဲလား၊

               အိမ္ေထာင္ေရးေဖာက္ၿပန္သူမ်ား

       ကာေမသုမိစၧာစာရကံလြန္က်ဴးသူမ်ားငရဲခံရပံု 

   * ဘုရားညီေတာ္ အရွင္အာနႏၵာ ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္သည္ လြန္ခဲ့ေသာ(၁၈)ဘ၀
ေလာက္က မဂဓတိုင္း ရာဇၿဂိဳဟ္ၿပည္မွာ ခ်မ္းသာတဲ့ေရႊပန္းတိမ္သည္သားၿဖစ္ခဲ့
တယ္၊အေပါင္းအသင္းမွာၿပီး ေသာက္ေသာက္စားစားေပ်ာ္ပါးေနၿပီး  တစ္ေန ့မွာ သူတစ္ပါးရဲ့ဇနီး မယားကို  ကာမဂုဏ္ လြန္က်ဴးမိခဲ့တယ္၊ အဲဒီဘ၀ကေသေတာ့
ထိုကံက ခ်က္ခ်င္းအက်ိဳးမေပးေသးပဲ၊  ေကာသမၺီၿပည္မွာ  သူေဌးသားလာၿဖစ္၊ အဲဒီဘ၀ကေသေတာ့-သူတစ္ပါးသားမယားကိုလြန္က်ဴးခဲ့တဲ့ကံက အက်ိဳးေပးၿပီး
ဇာလေရာရူ၀ ငရဲမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ာစြာခံရပါတယ္၊ထို-ငရဲကလြတ္လာၿပန္ေတာ့လဲ
တိရစၧာန္ဘ၀  ဆိတ္အထီးလာၿဖစ္တယ္၊   ဒါေပမဲ့   ထို-ကာေမသု မိစၧာစာရကံ
ေၾကာင့္၊ ေ၀ွးေစ့ အထုတ္ခံခဲ့ရတယ္၊တစ္ဖန္အဲဒီဘ၀ကေသေတာ့ -ေမ်ာက္ဘ၀
ၿပန္ၿဖစ္ၿပန္တယ္၊ ဒီလိုပဲ ငယ္ငယ္ထဲကေ၀ွးေစ့ အထုတ္ခံခဲ့ရၿပန္တယ္၊ထိုဘ၀က
ေသၿပန္ေတာ့ ႏြားၿဖစ္ၿပန္တယ္၊ ႏြားၿဖစ္ၿပန္ေတာ့လဲ ဒီလိုပဲ  ေ၀ွးေစ့အထုတ္ခံရ
ၿပန္တယ္၊  အဲဒီဘ၀ကေသၿပန္ေတာ့ ၀ဇၨီတိုင္းတြင္  သူေဌးမ်ိဳးမွာ   မိန္းမဟုတ္၊
ေယာက်ၤားမဟုတ္  နပံုးပ႑ဳတ္ေခၚတဲ့  (အေၿခာက္ -ဂန္ဒူး) လာၿဖစ္ၿပန္တယ္၊ ထိုအေၿခာက္ဘ၀မွာ  သံေ၀ဂရၿပီး  မိဘမ်ားကိုလုပ္ေက်ြး  သီလေဆာက္တည္၊
ဒါနၿပဳ  ေကာင္းမွုေတြလုပ္ေတာ့မွပဲ   ေသတဲ့အခါ  သိၾကားမင္းရဲ့  အခိုင္းအေစ
နတ္သမီး (၃)ၾကိမ္ၿဖစ္တယ္၊ထိုဘ၀ကေသေတာ့ ဇ၀နနတ္သား၏ နတ္ဖိဘုရား
လာၿဖစ္ၿပန္တယ္၊အဲဒီဘ၀က ေသၿပန္ေတာ့ မိထိလာၿပည္မွာဘုရင့္သမီးလာၿဖစ္
ၿပန္တယ္၊  အဲဒီဘ၀မွာ ကုသိုလ္ေကာင္းမွုေတြ မ်ားမ်ား လုပ္ၿပီး၊  ေသေတာ့မွပဲ
တာ၀တိ ံသာ နတ္ၿပည္မွာ တန္ခိုးၾကီးတဲ့နတ္သားလာၿဖစ္ပါတယ္။
  * ပါရမီဓာတ္ခံရင့္က်က္တဲ့ အာနႏၵာကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ ေလာင္းလ်ာၾကီးေတာင္
ကာမဂုဏ္အၾကိဳက္ တစ္ၾကိမ္မိုက္မိေတာ့ အပါယ္ဘံုတစ္၀ိုက္မွာ အၾကိမ္မ်ားစြာ
ခံခဲ့ရပါလားလို ့ ဖတ္ရသူမ်ား သတိသံေ၀ဂပြားႏိုင္ၾကပါေစ။

  *  ဒီ-ငရဲကေတာ့ ၇၂၀မိုင္ေလာက္  ေဇာက္-အက်ယ္ရွိၿပီး၊  ေန့ညစ္ပတ္လံုး
က်ိဳက္က်ိဳက္ဆူေနတဲ့ ေၾကးနီရည္ေတြအၿပည့္ရွိတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးေဖာက္ၿပန္
ကာေမသုမိစၧာစာရကံ လြန္က်ဴးၾကတဲ့သူေတြ ခံရမည့္ေလာဟကုဗ႓ိ ေခၚ ေၾကး
အိုး ငရဲပါ။
    * ဒု-သ-န-ေသာ လို ့ ေအာ္ကာ သူေဌးသား(၄)ေယာက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
အႏွိပ္စက္ခံရတဲ့ငရဲပါ။
    * တစ္ခါတုန္းက-  ဘုရင္ေကာသလမင္းၾကီး  တိုင္းခန္း လွည့္လည္ေတာ့
ဘံု(၇)ဆင့္ရွိတဲ့ ၿပာသာဒ္အေဆာင္ ေလသာၿပတင္းေပါက္ကေနၿပီး  မိန္းမလွ
ေလးတစ္ေယာက္က ခမ္းခမ္းနားနားနဲ ့တိုင္းခန္းလွည့္လည္လာတဲ့ ဘုရင္ၾကီး
ကို ၾကည္မိလိုက္တယ္ ဘုရင္ၾကီးနဲ ့ အၾကည့္ခ်င္ဆံုမိေတာ့ ခ်စ္ခ်င္းအစမ်က္
စိကဆိုသလို အၾကည့္ခ်င္းဆံုေတာ့  ရင္ခုံခဲ့ရတဲ့ ေကာသလၾကီးဟာ စီးေတာ္
ဆင္ေပၚက ၿပဳတ္က်မတတ္ၿဖစ္ခဲ့တယ္၊  လင္ရွိမရွိေမးစီစစ္လိုက္ေတာ့  လင္
ေယာက်ၤားရွိေနတာသိလိုက္ရတယ္၊ ဘုရင္ၾကီး စိတ္အၾကံအိုက္သြားတယ္၊
      တဏွာတင္းရင္ေတာ့ အသိဥာဏ္ကင္းၿပီေပါ့၊ ဒီလိုနဲ့ ေရွ့ဆက္ တိုင္းခန္း
မလွည့္ႏိုင္ေတာ့ပဲ နန္းေတာ္ကိုၿပန္လွည့္ခဲ့တယ္၊နန္းေတာ္ေရာက္ၿပန္ေတာ့လဲ
စြဲလမ္းမွု့တဏွာက အသဲက်ြမ္းလုမတတ္ ခံစားေနရတယ္၊  ဒီေ၀ဒနာကို မေန
သာလို ့ ဘယ္လိုအေၿဖရွာမလဲ-- အခ်စ္နဲ ့ စစ္ဆိုတာ  မတရားတာ မရွိပါဘူး၊
ပိုင္ဆိုင္ဖို ့သာ အဓိကပဲကြာလို ့စဥ္းစားလိုက္တယ္။
                                 * ခက္သံုးခက္*
(၁) စစ္ေရး မက္ေရး၊ရန္သူေဘးေၾကာင့္၊ အေၿပးအလြဲ၊ ေဆြမ်ိဳးကြဲသား၊

     ၿပည္ထဲေရးရာ ခက္သည္သာတည္း။

(၂) အစားအစာ-ထြားထြားေၿမ့ေၾကြ၊ ရွားပါးေလ၍၊ ေသေၾကေပ်ာက္ဆဲ၊

     ငတ္မြတ္ကဲလွ်င္၊ ၿပည္ထဲေရးထက္-၀မ္းေရးခက္၏။

(၃) ထို ့ထက္မွာမူ-ခ်စ္ခင္သူႏွင့္ အတူတကြ မေပါင္းရပဲ၊ လြမ္းတပူေဆြး၊

     သူႏွင့္ေ၀းေသာ္၊ ၿပည္ထဲေရးႏွင့္၊၀မ္းေရးတို ့ထက္၊လြမ္းေရးခက္၏။

ဒါ့ေၾကာင့္-တဏွာရမက္နဲ ့လြမ္းေရးခက္ေနတဲ့မင္းၾကီးဟာ-သူံမယားလိုခ်င္-
သူ့လင္ကိုသတ္ဆိုသလို ့ ထိုေယာက်ၤားကိုေခၚၿပီး မရႏိုင္တဲ့ (၁၂)မိုင္းေက်ာ္
ေ၀းကြာတဲ့  နဂါးၿပည္က အရုဏ၀တီေၿမနဲ ့ ကုမုဒၵရာၾကာပန္းကို  ညေနၿမိဳ့
တံခါးမပိတ္မီအေရာက္ယူလာရမယ္၊မေရာက္ရင္ေမာင္မင္းကိုသတ္မယ္လို ့
အခ်စ္အတြက္ ရက္စက္တဲ့ အမုန္းတရားနဲ ့ အမိန့္ေတာ္ထားလိုက္ပါတယ္။
ညေနေရာက္ေတာ့ ၿမိဳတံခါးကိုေစာေစာပိတ္ခိုင္းၿပီး  ညခ်မ္းကေလးမွာ ဟို-
ၿပတင္းေပါက္က ေမးေထာက္ၾကည့္ေနတဲ့ ခပ္လန္းလန္းပံုကေလးကို  စိတ္
ကူးယဥ္ စဥ္းစား အလန္းဇယားခ်ေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ- ဒု-သ-န-ေသာ- ဆိုတဲ့
အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့အသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္၊ ဒီေတာ့ ဘုရင္
ၾကီးလဲအလန္းဇယားက ဖလန္းလန္းထၿပီး ၾကက္သီး  ေမြးညွင္းေတြ ထၿပီး
ေၾကာက္လာတယ္၊ဒီေတာ့- အမတ္ၾကီးေတြေခၚေမးေတာ့  ဘုရင္အၾကိဳက္
ပညာရွိေခၚ အမတ္မိုက္ေတြက-   ႏြားငါးရာ ၊ၿမင္းငါးရာ၊ ဆိတ္ငါးရာ စတဲ့
လည္ေခ်ာင္းေသြးနဲ့ ယဇ္နတ္ ပူေဇာ္ေပးရမယ္လို ့   အၾကံေပးလိုက္ေတာ့၊
အတၱက လြန္ကဲ အသိဥာဏ္ကမြဲ ေဟာဒီ -ဘုရင္ငနဲၾကီးက ၿပည္သူေတြရဲ့ ႏြား-ဆိတ္ေတြကိုအဖမ္းခိုင္း၊အိမ္တိုင္းကသူေတြ ပူေဆြးငိုေၾကြးၾကတာေပါ့၊
ကိုယ့္ကိုသာခ်စ္  ၿပည္သူကိုႏွစ္တတ္တဲ့ လူၾကီးညစ္ေတြရဲ့  လက္ထက္မွာ
ေတာ့ မ်က္ရည္နဲ ့ခုခံ ငိုေၾကြးမုွ့နဲ့တုံ ့ၿပန္ရံုကလြဲလို့ ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္ၾကမွာ
လဲ၊ သို ့ေသာ္လဲ ငိုေၾကြးမွု့အသံမ်ားကို မလႅိကာမိဖုရားနားၾကားသြားတယ္၊
အေၾကာင္းအက်ိဳး ဆင္ၿခင္လိုက္ေတာ့ ငါ့ဘုရင္တယ္မိုက္ပါလား၊  အမိုက္
မ်ားရင္ေတာ့ အပါယ္ၾကိဳက္သြားလိမ့္မယ္၊ ဒီဘုရင္ငမိုက္သား ၿမတ္ဘုရား
ထံေခၚသြားမွ သင့္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ဘုရားဆီေရာက္ ၿဖစ္စဥ္ကိုေလွ်ာက္ၿပ
ေတာ့၊ ဘု၇ားရွင္က သင္မင္းၾကီးဘာမွမစိုးရမ္နဲ့သင္ၾကားတဲ့အသံေတြဟာ-
ဟိုတုန္းခါဆီ  ဗာရာဏသီၿပည္က  ကႆပဘုရားရွင္လက္ထက္၊မီလ်ံနာ
သူေဌးသား(၄)ဦးဟာ စည္းစိမ္ကိုဗန္းၿပ အရက္ေလးတၿမၿမနဲ့  သူတစ္ပါး
သားမယားကို ေငြနဲ ့မွ်ားၿပီးအာရံုအေတြ ့မွာ ကာမဂုဏ္ေတြနဲ့ေမြ ့ေနၾက
တယ္၊ ဒါနက ဗလာ၊ ကိုယ္က်င့္ကနတၳိ၊ကႆပဘုရား သာသနာနဲ့ၾကံဳခဲ့
ေပမဲ့ သူတို ့တစ္ေတြဟာ  သာ-ၿပီးေတာ့ နာခဲ့ၾကတယ္၊  ေသတဲ့အခါၾက
ေတာ့ သူတစ္ပါးသားမယားလြန္က်ဴးခဲ့တဲ့ကံေၾကာင့္ အ၀ိစိငရဲမွာ ဘုရား
ႏွစ္ဆူအၾကားခံရၿပီး ခုေတာ့ေလာဟကုဗ႓ိေခၚေၾကးရည္ေတြက်ိဳက္က်ိဳက္
ဆူေနတဲ့ ငရဲမွာအႏွစ္(၆)ေသာင္း ခံေနရတယ္၊ အႏွစ္(၃)ေသာင္းၾကာရင္
အေပၚကို ေခါင္းကေလးေပၚလာတဲ့အခါ ေနာင္တရၾကလို ့ အကၡရာ(၃၂)
လံုးရွိတဲ့ သံေ၀ဂ တစ္ဂါထာကို တစ္ေယာက္ကရြတ္တာ-ဒုဆိုတဲ့ တစ္လံုး
ပဲ ရြတ္ရေသးတယ္ ငရဲအိုးထဲၿပန္ၿမဳတ္သြားတယ္၊ေနာက္တစ္ေယာက္က
လဲ-သ- ေနာက္တစ္ေယာက္ကလဲ န- ေနာက္တစ္ေယာက္ကလဲ -ေသာ
လို့ရြတ္ၿပီး ၿပန္ၿမဳတ္သြားတယ္လို ့ဘုရားကိုယ္ေတာ္   ေဟာလိုက္ေတာ့မွ
ဘုရင္ၾကီး သတိသံေ၀ဂရသြားၿပီး သူ ့ၿဖစ္ပံုကိုေလွ်ာက္ထားတယ္။
     * ဒီေတာ့ ဘုရားရွင္က--- အသင္မင္းၾကီး

(၁) အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ ညဟာ ညာတာရွည္တယ္၊

(၂) မသြားခ်င္တဲ့ ခရီးဟာ အလြန္ေ၀းတယ္၊ (လာခ်င္ရင္ အနီးေလး-

     မလာခ်င္ရင္ ခရီးေ၀း)

(၃) လူမိုက္ေတြဟာ သံသရာရွည္တယ္လို ့ ေနာက္ဆံုး ဓမၼလက္ေဆာင္

     ေပးလိုက္ပါတယ္။

*  သတိသမၸဇင္-ဥာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ ေန ့စဥ္ၿပဳလုပ္ၾက၊
   သတိမထား အမွားမ်ား အပါယ္ကား ေရာက္တုံဘိ။
   သတိလည္းကပ္၊ ဥာဏ္လည္းထပ္၊ အၿမတ္ရတုံဘိ။

*ကံပြင့္လာဘ္ပြင့္ ေအာင္သိဒၶိဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲသီလာစာရ၊*